نوع مقاله : علمی-پژوهشی انگلیسی
نویسندگان
1 Ph.D. Candidate, Mining, Petroleum and Geophysics Faculty, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
2 Associate Professor, Mining, Petroleum and Geophysics Faculty, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
3 Associate Professor, Sustainable Minerals Institute, Julius Kruttschnitt Mineral Research Centre (SMI-JKMRC), University of Queensland, Australia
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
یکی از اجزای جداییناپذیر فرآیند آسیاکنی در آسیاهای گردان، واسطههای خردایش مورد استفاده در آنها است. علیرغم سادگی شکلهای واسطههای خردایش در آسیای گردان، تاثیر آنها بر عملکرد شکست و همچنین مصرف توان آسیا، به عنوان یک مشکل پیچیده باقی مانده است. سهم زیادی از مصرف انرژی در کارخانههای فرآوری مواد معدنی مربوط به عملیات آسیاکنی میشود، بنابراین بررسی میزان مصرف توان در این بخش بسیار مهم است. این مقاله به مقایسه اثرات میلههای معمولی و شیاردار بر توان مصرفی آسیای میلهای خشک در سرعتها و پر شدگیهای مختلف میپردازد. نتایج نشان داد که با افزایش وزن واسطههای خردایش و سرعت آسیا، توان مصرفی برای هر دو نوع واسطه خردایش مورد مطالعه افزایش و نرخ توان ویژه با افزایش سرعت و پرشدگی واسطههای خردایش کاهش یافت. با افزایش سرعت آسیا، حساسیت توان کشی ویژه به پرشدگی واسطههای خردایش افزایش یافت. توان کشی ویژه میلههای شیاردار در سرعتهای کم و متوسط، بیشتر از میلههای ساده بود، اما در سرعتهای بالاتر از 60 درصد سرعت بحرانی، توان کشی ویژه میلههای شیاردار کمتر از میلههای ساده بود. با استفاده از یک مدل تجربی، مقادیر تجربی و مدل مقایسه شدند. نتایج نشان داد که پیشبینی توان کشی آسیا با استفاده از مدل تجربی ارایه شده در محدوده سرعتهای پایین و متوسط قابل اعتمادتر است، بنابراین استفاده از این مدل در سرعت های پایین کاملا معتبر است و با افزایش سرعت آسیا از اعتبار آن کاسته میشود.
کلیدواژهها [English]